دیگر فرآیندهای نگهداری غذا

علاوه بر روش‌های ذکر شده، فرآیندهای دیگری وجود دارند که هرچند با کیفیت‌های متفاوت، نیز به حفظ شرایط بهینه برای مصرف غذا کمک می‌کنند. از جمله این فرآیندها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. فریزر فوق‌العاده: این روش شامل قرار دادن غذا در دماهای زیر -40 درجه سانتی‌گراد برای مدت زمان کوتاهی (کمتر از 120 دقیقه) است.
2. جوشاندن: این فرآیند در برخی موارد قبل از انجماد انجام می‌شود و شامل جوشاندن غذا قبل از انجماد است.
3. استریلیزاسیون: این یکی از ایمن‌ترین روش‌های نگهداری غذا است، هرچند که قرار دادن غذا در دمای بالا خواص آن را تغییر می‌دهد.
4. پاستوریزه کردن: این روش مشابه استریلیزاسیون است، با این تفاوت که دماهای پایین‌تری استفاده می‌شود و به همین دلیل کمتر مؤثر است. برای حفظ مناسب آن، باید بعداً یخچالی شود، در غیر این صورت میکروارگانیسم‌ها به آرامی دوباره فعالیت خود را آغاز می‌کنند، مانند شیر پس از باز شدن درب ظرف.
5. تخمیر: این یک فرآیند نگهداری است که بر پایه تولید میکروارگانیسم‌های غیرمضر برای سلامت انسان است که به طور قابل توجهی خواص محصول را تغییر می‌دهند. در اکثر موارد، این تغییر به‌منظور تولید محصول نهایی مانند شراب یا پنیر انجام می‌شود.
6. خشک کردن: این فرآیند شامل از دست دادن رطوبت غذا به‌طور طبیعی است، به‌طوری‌که میکروارگانیسم‌ها نمی‌توانند آب مایع داشته باشند.
7. دودی کردن: یک فرآیند نگهداری است که در آن غذا به دود معرض قرار می‌گیرد و خواص آن تغییر می‌کند.
8. بسته‌بندی وکیوم: این روش شامل استخراج هوای اطراف غذا است و به این ترتیب دیگر هوایی یا میکروارگانیسمی به غذا نفوذ نمی‌کند، هرچند ممکن است برخی از خواص آن، مانند شکل آن، تغییر کند.
9. افزودن نمک یا نمک‌گذاری: این یکی از قدیمی‌ترین روش‌های نگهداری در تاریخ است و شامل اضافه کردن نمک به غذا می‌شود.
10. نگهداری با استفاده از مواد شیمیایی: این شامل اضافه کردن مواد شیمیایی است که فعالیت میکروارگانیسم‌ها در غذا را خنثی می‌کند، هرچند که در مقادیر زیاد ممکن است شرایط بهینه آن را تغییر دهد.
11. کنسانتره‌های قندی: این شامل افزودن شکر به غذاهای طبیعی، به‌ویژه میوه‌ها، با هدف جلوگیری از اکسیداسیون میوه و از بین بردن تماس با هوا می‌باشد.